داروهای تثبیت کننده خلق، بر عملکرد جنسی چه تأثیر متفاوتی می گذارند؟

اگر اختلال دوقطبی دارید و یا از داروهای تثبیت کننده خلق استفاده می کنید و نگران تاثیر این داروها بر عملکرد جنسی تان هستید، مطالعه این مقاله را از دست ندهید. مطالعه این مقاله دو دقیقه از وقت شما را می گیرد.

بر اساس پژوهش های تازه در مجله پزشکی جنسی، افرادی که برای اختلال دوقطبی از تثبیت‌کننده‌های خلقی استفاده می‌کنند، بسته به پروتکل درمانی مورد استفاده ممکن است درجه های مختلفی از اختلال عملکرد جنسی را تجربه کنند.

نویسندگان این مقاله به درمانگران توصیه کرده اند که به طور معمول از چنین بیمارانی در مورد مشکلات جنسی که ممکن است داشته باشند سؤال کنند.

اختلال دوقطبی ،اغلب با ترکیبی از داروهای روانپزشکی درمان می شود که ممکن است با مشکلات جنسی همراه باشد. بیمارانی که برای مدتی وضعیتی پایدار داشته اند، ممکن است تنها با تثبیت کننده های خلقی درمان شوند. با این حال، اثرات این داروها بر عملکرد جنسی و کیفیت زندگی کمتر شناخته شده است. به همین دلیل یک تیم از پژوهشگران، درمطالعه حاضر این موضوع را بیشتر مورد بررسی قرار دادند.

پژوهشگران با 114 بیمار دوقطبی در اسپانیا کار کردند که حداقل به مدت شش ماه در یو تیمیا یا حالت خلقی پایدار بودند. شرکت کننده ها در محدوده سنی 18 تا 65 سال و از نظر جنسی فعال بودند. فقط با تثبیت کننده های خلقی درمان می شدند و هیچ یک از داروهای ضد افسردگی یا ضد روان پریشی( آنتی سایکوتیک) را مصرف نمی کردند.

شرکت کننده ها پرسشنامه هایی را برای ارزیابی عملکرد جنسی (فرم کوتاه پرسشنامه عملکرد جنسی تغییر (CSFQ-14)] و کیفیت زندگی [بررسی سلامت فرم کوتاه (SF-36)] تکمیل کردند و بعد بر اساس داروهایشان به چهار گروه طبقه بندی شدند:

• لیتیوم به تنهایی (گروه L - 57 بیمار)
• داروهای ضد تشنج به تنهایی (گروه A 20 بیمار)
• لیتیوم به همراه داروهای ضد تشنج (گروه L + A - 17 بیمار)
• لیتیوم به همراه بنزودیازپین ها (گروه L + B - 20 بیمار)

پژوهشگران در آخر به نتایج جالبی دست پیدا کردند:

به گفته پژوهشگران ، بیمارانی که داروهای ضد تشنج مصرف می‌کنند، بهترین عملکرد جنسی را داشتند.

• تأثیر روی میل جنسی:

در مقایسه با این گروه، گروه هایی که لیتیوم به تنهایی و لیتیوم به همراه بنزودیازپین ها را مصرف می کردند، مشکلات بیشتری با میل داشتند.

-تأثیر روی برانگیختگی و تحریک جنسی( در مردان نعوظ و در زنان خیس شدن واژن و در هردو برانگیختگی روانی)

به علاوه، گروهی که لیتیوم به تنهایی مصرف می کردند، بیشتر با برانگیختگی دست و پنجه نرم می کردند.

• تاثیر بر ارگاسم:

ارگاسم برای گروه هایی از بیماران که لیتیوم به همراه داروهای ضد تشنج مصرف می کردند و گروهی که لیتیوم به همراه بنزودیازپین ها مصرف می کردند، مشکل ساز است.

یک نتیجه جالب دیگر هم این بود که:

اختلال عملکرد جنسی به طور کلی در شرکت کنندگان مسن تر و زنان شایع تر بود.

علاوه بر این، برانگیختگی جنسی بهتر با کیفیت زندگی بالاتر ارتباط داشت.

در آخر، پژوهشگران نوشتند: «بنابراین، می‌توانیم نتیجه بگیریم که باید به صورت ‌ویژه از تأثیرات منفی داروهای تثبیت‌کننده‌ خلق بر برانگیختگی آگاه باشیم، زیرا ارتباط آنها با کیفیت زندگی در مقایسه با سایر مراحل پاسخ جنسی بیشتر از همه است.

آنها به این نکته هم اشاره کردند که پرداختن به عملکرد جنسی در بیماران دوقطبی به بهبود انطباق با درمان و کاهش تلاش های خودکشی در طول زندگی شان و در نتیجه بهینه سازی و بهبود کیفیت زندگی در بیماران اختلال دوقطبی کمک می کند.

پس، اگر اختلال دوقطبی دارید و از مشکلاتی در عملکرد جنسی تان رنج می برید، حتما این مورد را با درمانگر جنسی و سکس تراپ و روانپزشکتان در میان بگذارید.